در سراسر کشور معمولا منابع طبیعی فراوانی وجود دارند که در صورت استفاده از انها می توان از این موارد به پیشرفت کشور کمک شایانی بشود. باتوجه به اینکه این منابع جزئی از سرمایه های ملی هستند معمولا استخراج و بهره برداری از آنها نیازمند مجوزهای خاصی می باشد . زیار موجب تغیران فراوان در محل شده و ممکن است آسیب های جبران ناپذیری به طبیعت وارد نماید .
معمولا اکتشاف و بهره برداری از معادن در سطوح کشور دارای قوانین خاص خود بوده و افراد برای انجام این امور باید براساس قانون مجوز های لازم را در این مورد دریافت نمایند.
در این نوشتار به طور خلاصه به بررسی نحوه دریافت مجوز بهره برداری از منابع می پردازیم.
در هر موردی فرد تمامی این موارد را به انجام برساند اما وزرات صنعت و معدن هیچ گونه اقدای در خصوص صدور پروانه مورد نظر برای فرد انجام ندهد فرد می تواند در این رابطه به دیوان عدالت اداری طرح شکایت نماید .
براساس اصول قانون اساسی کشور همه افراد در هر صورتی که در براساس قانون دارای حقی باشند . سازمان یا اداره ای دولتی موجبات تضییع این حقوق را فراهم نماید فرد می توان برای احقاق حقوق خود به دیوان عدالت اداری طرح شکایت نماید .
طرح شکایت در دیوان عدالت اداری دارای شرایط خاص خود بوده و طرح شکایت در دادگستری بسیار متفاوت می باشد .
در دادگستری بعد از طرح شکایت معمولا فرد خود می تواند شکایت را به دادگاه برده و خود به صورت حضوری پیگیری نماید . اما در دیوان عدالت اداری همه امور به صورت غیر حضوری بوده و کلیه امور از زمان طرح شکایت تا زمان رسیدگی و صدور حکم به صورت کامل غیر حضوری بوده و افراد حق حضور در دیوان را ندارند.
برای این ما پیشنهاد می نما ییم که در جهت انجام امور خود فرد باید از وکلای دیوان استفاده نماید تا در سریعترین زمان ممکن بتواند به حق خود در برابرا سازمان یا اداره دولتی رسیده و بتواند حقوق قانونی خود را در این رابطه دریافت نماید .
