مالیات امروزه یکی از مهمترین منابع درآمد حکومت ها در سطح کشورها می باشد و حکومت ها در این باره تلاش فراوانی را برای دریافت هر چه بیشتر مالیات از شهروندان دریافت می نمایند .
مالیاتها به طور کلی به انواع متفاوتی تقسیم می شوند؛ مالیاتهای مستقیم و غیر مستقیم .
در ادامه به تعریفی کلی از این دو مالیات پرداخته و در انتها به ماده 257 قانون مالیاتهای مستقیم می پردازیم .
مالیات به اموال و دارایی : در مباحث مالی یک مسئله به عنوان پایه یا منبع مالیاتی داریم که حکومت ها براساس آن اقدام به گرفتن مالیات می‌کنند. این منبع مهم از مالیات می توانند در این رابطه به هر شیوه ای به دارایی های زیادی دست پیداکنند و درامدهای فراوانی را به دست بیاورند .
در ایران و بسیاری از کشورهای دنیا افراد مجبور هستند مالیات بر دارایی خود را به طور کامل پرداخت نمایند و در این رابطه این امر موجب می شود علاوه بر تامین هزینه های دولت برای ایجاد امکانات بهتر به مردم می تواند به کاهش فاصله طبقاتی نیز در این باره کمک نماید.
از سمتی دیگر در برخی از مواقع حکومت ها برای برای اجرای سیاستهای خود و همچنین تنظیم نمودن بازار های مالی بازار املاک و دارایی اقدام به تعیین میزان این مالیات نموده و آن را به شدت پیگیری می نمایند . یکی از مهمترین نمونه های آن این می باشد که از حدود چند سال پیش دولت مالیاتهای زیادی را بر خانه و مساکن خالی در سطح تهران وضع نموده است.
این نوع از مالیات یکی از موارد مالیات مستقیم می باشد که به طور مستقیم از افراد گرفته می شود .
از دیگر بخشهای مالیات بر دارایی این می باشد که افراد ممکن است در طول عمر خود به انها ارث فروانی برسد به همین دلیل دولت ها برای این دارایی باد آورده معمولا مالیات معین می نمایند .
مورد دیگر مالیات بر دارایی این می باشد که افراد ممکن است دارای مستغلات فراوانی باشد و این مستغلات برای فرد دارای در امد فراوانی می باشد . برای همین امر دولت معمولا بر این نوع از دارایی نیز مالیات تعیین می نماید .
مورد دیگر در این رابطه مالیات بر تمبر می باشد که افراد در هر موردی که بخواهند اموری را به انجام برسانند و بر دارای خود بیافزایند باید تمبر های مالیاتی را باطل نمایند.
این موارد از حمله موارد مالیات بر دارای بود و در خصوص مالیات بر در امد نیز هر فرد در طول زندگی خود ممکن است درامدهای فراوانی داشته باشد و در این زمینه دولت براساس درآمد فرد از وی مالیات می گیرد.
در ادامه نوشتار به بررسی ماده 257 قانون مالیات های مستقیم و کمیسیون آن می پردازیم:
به طور کلی در هر موردی که فردی به هر دلیلی به وضعیت مالیات و میزان آن معترض باشد می تواند در اداره دارایی بدان اعتراض نماید .
برای این امر ابتدا فرد اظهارنامه مالیاتی خود را تا حداکثر سه ماه بعد از پایان سال مالی پر نموده و به اداره دارای ارسال می نمایند. بعد از ارسال اظهارنامه به ادارای دارایی رفته و این سازمان در طی یک سال در صورتی که چهارماه بیشتر از ان نگذرد اقدام به صدور برگه تشخیص مالیاتی می نماید .
بعد از این امر برگه تشخیص مالیاتی برای فرد ارسال می گردد و وی می تواند در مدت 30 روز بدان اعتراض نماید .
اعتراض به برگه تشخیص مالیاتی بدین صورت می باشد که فرد در این بلاید اولا در ظرف 30 روز و به صورت کتبی اعتراض خود را به اداره مالیات تحویل بدهد .
در اداره مالیات اعتراض فرد بررسی شده و در انتها برگه قطعی مالیاتی برای مودی ارسال می گردد . برگه قطعی مالیاتی بدین صورت می باشد که فرد در صورتی که بدان اعتراض داشته باشد باید در هیئت مرحله بدوی هیئت حل اختلاف مالیاتی بدان اعتراض نماید.
در این خصوص فرد ابتدا طی یک درخواست به همراه لایحه اعتراض خود برگه را به هیئت بدوی ارسال نموده و تا مورد بررسی قرار بگیرد . در مرحله بدوی فرد می تواند خود و یا همراه وکیل خود در جلسه حضور پیدا نماید.
در ادامه در این هیئت رای صادر می گردد و به فرد ابلاغ می گردد. رای صادره در این باره قابل اعتراض در مرحله تجدید نظر این هیئت می باشد.
در صورتی که فرد باز هم به این رای معترض باشد در این خصوص وی می تواند اعتراض خود را به همراه یک لایحه به فرد ابلاغ نموده و در این باره اقدام به اعتراض نماید.
رای صادره در این باره در مرحله تجدید نظر نیز مورد رسیدذگی قرا گرفته و در انتها حکم قطعی در این باره صادر می گردد و در این باره حکم قطعی صادر می گردد.
در صورتی که فرد باز هم به رای قطعی به دلائلی که موجه می باشند اعتراض داشته باشد می تواند در کمیسیون ماده 257 قانون مالیاتهای مستقیم اعتراض نماید .
گروه تخصصی وکلای دیوان در این رابطه آماده ارائه هر گونه خدمات حقوقی و مشاوره در خصوص اعتراض و نوشتن لایحه بوده و در سریعترین زمان ممکن شما را به نتیجه مورد نظر خود خواهند رساند.
