در ایران مراجع قضائی به دسته های متفاوتی تقسیم می شوند که مهمترین انها مراجع عالی و تالی می باشد. این نوع از تقسیم بندی بدین شیوه می باشد که آرای مراجع بدوی به صورت قانونی در مراجع بالاتر از خود قابل رسیدگی دوباره را دارا می باشد.
در صورت تایید رای صادره به شعبه بدوی برگشته و اگر براساس قانون قابلیت فرجام خواهی را داشته باشد ، رای صادره در دیوان عالی کشور مورد فرجام خواهی قرار خواهد گرفت.
مورد دیگر این می باشد که معمولا رای صادره در مرجع تجدید نظر نقض می شود و در این رابطه نیز معمولا برای طرفی که رای بر علیه او صادر شده است بر همین روال می باشد .
اما بالاترین مرجع رسیدگی به امور در کشور دیوان عالی کشور می باشد که علاوه بر موضوع رسیدگی به آرای صادره و فرجام خواهی به انها وظیفه نظارت بر اجرای صحیح قانون و همچنین امور دینی را در کلا مجموعه قوه قضائیه بر عهده داشته و یکی از موارد بسیار مهم در این زمینه بحث شرعی و قانونی بودن احکام صادره در دیوان می باشد .
در این مورد قانون آیین دادرسی کیفری در ماده 477 این قانون بحث رسیدگی به شرعی و غیر شرعی بودن احکام صادره در مراجع را به دیوان عالی کشور داده است و در این موارد باید ابتدا موضوع به نزد رئیس قوه قضائیه رفته و بعد از ان که رئیس قوه قضائیه در این رابطه اقدام به بررسی امر کردند ان را به دیوان ارجاع داده و دیوان در خصوص انها حکم صادر می نماید .جهت مشاوره بیشتر با وکیل متخصص دیوان عالی کشور با شماره های 09129353470 و 09199353470 تماس حاصل فرمایید.
