دیوان عالی در سطح کشور دارای وظایف و اختیارات فراوانی می باشد و در هر مورد می تواند با استفاده از اختیارات خود در خصوص امور زیادی اظهار نظر نماید .
این امور شامل اعاده دادرسی در خصوص احکام قطعیت یافته ، فرجام خواهی و رسیدگی به آرای خلاف بینه شرع در سطح کشور می باشد .
دیوان عالی کشور متشکل از بهترین قضات در سطح ایران می باشد و انتخاب انها معمولا همراه با مسائل فراوانی می باشد و باید دارای شرایط بسیار ی می باشند . یکی ازمهمترین شرایط نتاخب قضاتن در دیوان عالی کشور این می باشد که قضات مذکور در امور شرعی به مرحله اجتهاد درسیده باشند و منظور از اجتهاد این می باشد که این افراد می توانند در امور دینی و مذهبی افراد اقدام به صدور فتوا بنمایند .
علاوه بر این امر باید در امور حقوقی نیز تخصص کافی را داشته باشند و در این زمینه بتوانند بین امور شرعی امور حقوقی ارتباط لازم را پیدا نموده و در آرای صادره از دیوان از انها استفاده نمایند.
براساس ماده 477 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب سال 1392 در هر موردی که رئیس قوه قضائیه به هر طریقی از خلاف شرع بودن یک رای اطلاع پیدا نماید می تواند در این زمینه رای صادره را به دیوان ارجاع داده و در این زمینه اقدام به دستور رسیدگی به آن را در دیوان صادر نماید .
در دیوان نیز مطابق دستور رئیس قوه قضائیه پرونده به یکی از شعب مرتبط در این باره ارجاع شده و مورد بررسی و رسیدگی قرار می گیرد .
بعد از رسیدگی به پرونده و صدور حکم در این رابطه معمولا حکم صادر می گردد. رای صادره جهت رسیدگی دوباره در خصوص کلیات حکم به شعبه هم عرض دادگاه صادر کننده ار جاع می گردد.جهت مشاوره تخصصی با وکیل متخصص دیوان عالی کشور با شماره های داخل سایت تماس بگیرید.
