دیوان عدالت اداری از مهمترین مراجع رسیدگی کننده در ایران می باشد که در قانون اساسی و اصل 173 این قانون بدان اشاره شده است.
در دیوان عدالت اداری معمولا روند امور با قوه قضائیه بسیار متفاوت بوده و فرد در هر موضوعی باید براساس اصول قانون اساسی در این راستا اقدام نماید.
برای نمونه در دیوان عدالت اداری صدور دستور توقف عملیات اجرائی بدین صورت می باشد که فرد باید ضمن دادخواست اقدام به طرح این امر بنماید و قبول دادخواست صدور دستور توقف عملیات اجرائی وابسته به نظر قاضی و بدون هیچ گونه تامین وثیقه ای می باشد . در حالی که در دادگستری این امر بسیار متفاوت می باشد . یعنی در دداگستری اگر فردی بخواهد در خواست توقف عملیات اجرائی را بنماید می تواند ابتدا درخواست خود را مطرح نموده و تامین مناسب را به دادگاه بسپارد تا در صورتی که ضرری به طرف مقابل وارد شد نسبت به آن جبران شود . در دیگر موارد نیز تفاوتهای زیادی بین دیوان و دادگستری وجود دارد.
برای مثال در دیوان عدالت اداری تنها یک شعبه رسیدگی کننده تنها در سراسرایران وجود دارد که آن هم در تهران می باشد و شعبه های نیز در مراکز استانها برای ابلاغ امور دیوان و همچنین راهنمای شاکیان وجود دارد ، دررحالی که در دادگستری در هر بخش ، شهر گاها چندین شعبه رسیدگی کننده وجود دارد و همه این شعبه ها اقدام به رسیدگی ، صدور حکم و اجرای ان می نمایند .
در دادگستری کلیه امور براساس قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب بوده وحتی اجرای حکم و …. نیز براین اساس انجام می شود ولی در دیوان عدالت اداری ، طرح شکایت ، رسیدگی ، صدور حکم و اجرای ات براساس قانون آیین دادرسی و اصول تشکیلات دیوان عدالت اداری بوده و معمولا افراد باید براساس آیین دادرسی مختص دیوان در این رابطه اقدام طرح شکایت و احقاق حق خود می نمایند.
باتوجه به همه موارد فوق که نشان از دشواری طرح شکایت برای افراد در دیوان عدالت اداری دارد شما می توانید در این رابطه امور خود را به وکلای دیوان بسپارید بدین صورت که آنها دراین زمینه دارای تخصص حرفه ای و تجربی بوده و در هرپرونده ای به سریعترین زمان و بهترین شیوه اقدام به دفاع از موکل خود می نمایند. به طور کلی وکلای دیوان افرادی هستند که دارای پروانه وکیل پایه یک داگستری می باشند ، در خصوص امور دیوان دارای دانش بسیار زیادی بوده و به صورت بسیار حرفه ای به قوانین ادارای و همچنین آرای وجدت رویه دیوان آشنایی داشته و در مورد هر پرونده ای به صورت مجزا اقدام به دفاع از موکل خود می نمایند.
در ایران کلیه خدمات قضائی به سه صورت شبه قضائی ،عمومی ، تخصصی تقسیم می شوند. منظور از مراجع تخصصی عمومی مراجعی می باشند که به طور کلی و براساس قانون صلاحیت رسیدگی به همه امور قضائی و قانونی را داشته و در این رابطه می توانند اقدام به رسیدگی و صدور حکم بنمایند. این مراجع دارای حیطه وظایف گسترده ای بوده و همچنین دارای اجرای احکام مختص به خود ، ضابطین قضائی و … مختص به خود می باشند.
مورد دیگر از مراجع مراجع تخصصی می باشند. به طور کلی این مراجع صلاحیت رسیدگی تنها در مواردی را دارند که قانون برای انها معین نموده است این مراجع نیز در کل زیر نظر قوه قضائیه بوده و اجرای احکام و ….. قانون مختص به خود را برای رسیدگی دارا می باشند.
مراجع شبه قضائی نیز مراجعی می باشند که بر اساس قانون صلاحیت رسیدگی به اموری خاص و در موارد مخصوص به خود را داشته و معمولا برای اجرای حکم قانون از اجرای احکام دادگستری استفاده می کنند.
مراجع دیگری نیز وجود دارند که کلیه امور مختص به خود را دارند و به طور کلی این مراجع بسیار تخصصی عمل می کنند از نمونه این مراجع دیوان عدالت اداری می باشد. دیوان عدالت اداری یکی از مراجع بسیار مهم در حوزه قانون در جمهوری اسلامی می باشد که دارای شرایط بسیار ویژه ای می باشد.
این مرجع قانونی و تخصصی بسیار مورد توجه قانون گذار بوده و حتی درقانون اساسی مبحث بسیار ویژه ای برای ان معین گردیده است.
در دیوان عدالت اداری همه امور براساس قوانین خاص بوده و در طیف بسیار وسیعی از امور حاکمیتی اقدام به صدور رای می نماید.
در این حوزه تقریبا افراد زیادی درگیر بوده و به طور کلی تنها به شکایات علیه سازمان ها و ادارات دولتی رسیدگی می نماید.
یعنی اگر فردی بخواهد علیه یک کارمند که دارای مشکلی شخصی باوی باشد طرح شکایت نماید باید به دادگستری طرح شکایت نماید اما اگر به کارکرد و قانون یا آیین نامه یک سازمان یا اداره و یا اقدامات کارکنان آن اعتراض نماید باید به دیوان عدالت اداری طرح شکایت نماید.
این مرجع بالاترین مرجع رسیدگی کننده اداری در سطح کشور بوده و نسبت به کلیه امور حاکمیتی و دولتی می تواند اقدام به رسیدگی و صدور حکم نماید.
رسیدگی و صدور حکم در دیوان عدالت اداری نیز بسیار متفاوت با سایر مراجع می باشد یعنی کلیه مراجع رسیدگی کننده حضوری بوده و فرد می تواند در ان از حقوق خود به صورت حضوری دفاع نماید ولی در دیوان عدالت ادارای کلیه امور به صورت غیر حضوری بوده و جز در موارد بسیار استثنایی که قاضی بخواهد فرد به صورت حضوری اقدام به بیان اظهارات خود بنماید فرد می تواند در دیوان حاضر شود.
علاوه این امر در دیوان عدالت اداری امور دیگری نیز قابل رسیدگی دارند و فرد می تواند علیه کلیه احکام مراجع شبه قضائی دولتی اقدام به رسیدگی اخر نموده و به طور کلی اقدام به فرجام خواهی نماید .
یک دیدگاه
بنده بعدازبازنشستگی درسال1391درخواست انتقال سابقه ام ازکشوری به تامین اجتماعی دادم که سازمان نپذیرفت ومن به دیوان شکایت کردم بعدازچندسال دیوان بنفع من رای داد اکنون بابت 6سال سابقه کشوری تنها مبلغ 37هزارتومان کسورات من درصندوق کشوری شده که به سازمان فرستاده اند آیا نباید این مبلغ به نرخ روزباشد
سئوال دوم حالا که سال1401است سازمان 18درصد نقل وانتقال راباید ارآخرین حقوق قبل ازبازنشستگی1391 راحساب کند یا آخرین حقوق من در1401